Birgit Peet-Bleys op 30 mei 2021 overleden

Hier kun je informatie kwijt over huwelijk, overlijden en andere persoonlijke gebeurtenissen die betrekking hebben op ex-NNG-ers.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
webmaster
Beheerder
Berichten: 1749
Lid geworden op: di 05 feb 2008, 08:00

Birgit Peet-Bleys op 30 mei 2021 overleden

Bericht door webmaster »

Een nagekomen bericht:
Birgit Bleys.jpg
Birgit Bleys.jpg (74.2 KiB) 1057 keer bekeken
Birgit Peet-Bleys
11-11-1949 30-05-2021

Mijn vrouw Birgit Peet-Bleys is op 30 mei van dit jaar aan leverkanker overleden, zij werd 71 jaar.

Zij heeft van 1955 tot 1962 op 3 plaatsen in NG gewoond: Manokwari, Sorong en Hollandia.

Jeroen Peet

https://www.ad.nl/den-haag/ze-was-geen- ... ~ae0d3f1c/

Ze was geen therapeut of psycholoog, toch hielp Birgit met een zekere flair mensen met verdriet

VAN WIEG TOT GRAF Ze was therapeut noch psycholoog. Toch wisten veel mensen haar praktijk te vinden. Wijs, geduldig, hartelijk en met een zekere flair hielp ze mensen met ruzie of verdriet. Het leven, en een ontheemde jeugd, had haar ontzettend veel geleerd. Deze keer in de rubriek Van Wieg Tot Graf het levensverhaal van Birgit Peet-Bleys (11 november 1949 – 30 mei 2021).

Birgit was de dochter van een houtvester uit een vooraanstaande familie die met z’n vrouw naar Zweden verhuisde toen Nederlandse bossen schaars waren geworden. De Zweedse wouden waren echter zo uitgestrekt dat het gezin veelvuldig moest verhuizen. Birgit vermaakte zich in het bos en leerde door haar vader veel van de natuur.

Ze was vijf toen ze met haar ouders naar Nederlands-Nieuw-Guinea verhuisde waar ze veertien lagere scholen bezocht omdat het gezin, wederom, veel verhuisde. Veertien maal opnieuw beginnen was wat te veel voor een meisjeshart. De middelbare school zou Birgit daarom in Nederland gaan doen. Toen de elfjarige Birgit echter in haar eentje op Schiphol stond, bleek het telegram met de aankondiging van haar komst ongelezen op de mat te liggen bij een tante die met vakantie was. Een jong stel met een baby, die urenlang in het vliegtuig bij Birgit op schoot had gezeten, bekommerde zich om haar en namen haar mee naar de Noordoostpolder, waar Birgit later door familie werd opgehaald.

Nicaragua

Na een paar jaar op het meisjesinternaat ‘Regina Coeli’ bij de nonnen in Vught gezeten te hebben, verhuisde Birgit naar een Britse kostschool. Haar vader werkte inmiddels voor de De Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties (FAO) in Nicaragua. Het contact met haar ouders verliep via brieven die lang niet altijd aankwamen.

Toen een brief met tickets voor de zomervakantie uitbleef, en Birgit al een vakantie in haar eentje op de gesloten school had moeten doorbrengen, blufte ze bij de nonnen dat haar vader haar opdracht had gegeven geld te lenen om op Heathrow een vlucht naar Managua te boeken. Met tweeduizend pond stapte Birgit op de trein naar Londen. Als je iets wil moet je er zelf achteraan, leerde ze al vroeg.


Dus toen haar ouders zich klaarmaakten om naar Nederland te repatriëren, en Birgit niet wilde dat de vele exotische huisdieren die ze daar hielden werden afgemaakt, stuurde ze vanuit Nicaragua een telegram naar meneer Louwman van de dierentuin in Wassenaar. Wilde hij haar miereneter en vogelspin hebben?

,,Je miereneter en spin maken het hier uitstekend,’’ telegrafeerde Louwman haar later terug. Birgit werkte inmiddels als gastvrouw bij het Evoluon, toen ze op een zeilkamp een student elektrotechniek ontmoette. ,,Ik wil een gewone Hollandse man met Hollandse wortels,’’ zei Birgit, die nooit meer wilde verhuizen. Ze trouwden, kregen een zoon en een dochter en een huis aan de Distelweide in Voorburg.
Mensenkennis

Birgit was een gelukkige, oerdegelijke, moeder die haar kinderen kon geven wat ze zelf nooit gekregen had: een stabiel en warm familieleven. Een onverwachte overplaatsing van haar man, die bij de PTT werkte, naar Tegelen was aanvankelijk een schok. Ze voelde zich heel schuldig naar haar kinderen die het overigens helemaal niet zo’n ramp bleken te vinden. Toch was ze blij weer terug naar deze regio te komen.

Toen de kinderen uitvlogen werd een slaapkamer tot praktijkruimte omgebouwd omdat er via via steeds vaker mensen met huwelijks- of levensproblemen bij haar thuis aan de Waalsdorperweg kwamen. Mensen in acute nood belden soms drie keer per dag. Birgit vond het niet erg. Eenvoudig en praktisch legde ze uit hoe emoties werken en welke invloed je daar zelf op kan hebben. Ze was blij haar mensenkennis en levenservaring in te kunnen zetten om anderen te helpen.

Toen werd er een kleindochter geboren. ,,Ze hoeft niet naar een crèche,” zei Birgit, die na een jeugd op kostscholen niet meer in dergelijke instituten geloofde. Drie dagen per week zorgde ze, met lol en plezier, voor haar kleinkind. Meer kleinkinderen volgden. De oma-rol bleek haar op het lijf geschreven. Ze was ook de bezemwagen van de wandelclub, een toegewijd koorlid en geweldige gastvrouw die heerlijke maaltijden kon toveren.

De ziekte van haar dochter, die borstkanker kreeg, en haar overlijden trok een zware wissel op Birgit, die evengoed voor iedereen een voorbeeld was. Ook toen ze zelf de diagnose kanker kreeg.

Birgit Peet-Bleys overleed, thuis, op 71-jarige leeftijd en is bij haar dochter begraven.
Geniet van je herinneringen. Zoals het toen was wordt het nooit meer.
Plaats reactie