Ik zat midden in de 'schermutselingen' toen Indonesië 'vervelend' werd.
In de buurt van Sorong, maar daar niet alleen, joegen we achter de 'peloppors' aan die telkens weer invallen deden.
Uiteindelijk delfden we het onderspit en moesten we in '63 Nieuw Guinea verlaten.
Jaren later vernam ik dat, als je minimaal drie maanden was uitgezonden, als erkenning het Nw Guinea Herinneringskruis kon worden uitgereikt.
Helaas werden velen 'overgeslagen' en nam ik de vrijheid om dit onder de aandacht te brengen van het MINDEF, het ministerie.
Als antwoord kreeg ik dat men het ging onderzoeken maar dat de administratie niet je dat was in die tijd naar het schijnt.
Enige jaren geleden kreeg ik via een website contact met ene Roel Rijks, oprichter en vrijwilliger van het Comité Ereschuld Onderscheidingen, die er dieper in zou duiken.
En...het wonder geschiedde. Ik kreeg een bief van het MINDEF waarin verwoord dat ook mijn persoontje het kleinood zou worden uitgereikt en werd, samen met mijn partner, vorig jaar november, uitgenodigd in gebouw De Witte Raaf op de Kazerne Willemsoord in De Helder.
Hier waren een handjevol oud militairen en wat nabestaanden.
Wij kregen uit handen van de vrouwelijke Commandeur Verberne het kruisje uitgereikt.
- NNG-herinneringskruis_page-0001.jpg (1.08 MiB) 823 keer bekeken
Blij dat ik dat, op mijn 87ste, nog mocht meemaken.
Ik moest haar zelfs uitleggen waar het huidige Irian Jaya, het voormalige Nieuw Guinea, lag.
Eindelijk ere wie ere toekomt en draag de baton met ere op mijn kleding en tijdens reünies het Herinneringskruis
En de Morgenstervlag hangt bij gelegenheid bij mij aan de gevel
Met vriendelijke groeten,
Ab Woudstra,
LZVK 2 o.c. b/d.