Serui

Ben je op zoek naar iemand? Wie weet krijg je een reactie in dit forum van degene die je zoekt, of van iemand die hem of haar kent.
Back-to-my-roots
Berichten: 1
Lid geworden op: zo 21 okt 2018, 14:10

Serui

Bericht door Back-to-my-roots »

Is er iemand recentelijk nog geweest op Serui (Seroei), eiland Yapen. Zo ja, zou u dan uw ervaring met mij willen delen, zoals reistips e.d. Zelf heb ik op Serui gewoond van 1959 t/m 1962. Daarvoor woonden wij in Hollandia, waar ik ook geboren ben. Ik lees veel reisverslagen, maar bijna geen enkel reisverslag van Serui.
Groeten Debbie
herre1953nieuwguinea
Berichten: 2
Lid geworden op: wo 01 feb 2017, 16:52

Re: Serui

Bericht door herre1953nieuwguinea »

Dag Debbi, ik heb destijds daar ook gewoond, echter ik ben er nooit meer naar terug gegaan. Zoals jij heb ik vaak tevergeefs naar info gezocht en ook naar ''oude'' vrienden van die tijd. Heb vanmiddag een oproep gedaan om de fam. Edema te zoeken die ook in Serui / Seroei heben gewoond, misschien krijg ik een reactie. Hoe heet je van je achternaam? Ik kan je wel aan de hand van oude foto's laten zien waar ik vroeger gewoond heb. Groet, Herman W.O. Siebenhaar 0620516930
jeffreypieroelie
Berichten: 48
Lid geworden op: di 06 mar 2012, 14:25

Re: Serui

Bericht door jeffreypieroelie »

Het was een ware uitzondering dat we naar Seroei kwamen december/januari 1949/1950 om er 1 jaar te gaan wonen dus kort voor de soevereiniteitsoverdracht van Ned. Indië aan de R(epubliek) I(ndonesia) S(erikat), 27 december 1949. Mijn vader wist geen raad met de onzekere toekomst van zijn zeer jonge gezin. Hij had een functie bij de afdeling recherche, onderafdeling C(riminele) D(ienst) als hoofdagent van politie 2e klasse, zijn werkgever was toen het departement van binnenlandse zaken in Batavia met standplaats Soerabaja op het hoofdbureau van politie aan de Parade plein.
Hij had gesolliciteerd naar de functie van hoofdagent bij de Algemene Politie NNG te Hollandia en werd door het gouvernement Nederlands Nieuw Guinea aangesteld bij het Korps N.N.G. met standplaats Hollandia.
Vanwege de grote gezinssamenstelling genoot mijn vader het voorrecht om kosteloos een kindermeisje mee te nemen naar NNG en had toen “commissaris der Nederlanden” de heer Ihnen, als mijn vader ermee instemde, hem een jonge dame als kinderjuffrouw meegegeven, die normaliter niet weg kon komen uit de Republiek. Mijn vader zou haar, genaamd Troelia Vermeulen, dus kunnen helpen met haar exodus uit Indonesia.
Toeval wilde dat mijn vader met gezin op weg naar Hollandia aan boord van de Karossa, plotseling net voor aankomst in de tussenstop Seroei via de kapitein de melding van de dienstleiding ontving in Seroei van boord te gaan samen met hoofdagent Jos Trouerbach en zijn gezin, omdat zij beiden bij nader inzien Seroei als stand plaats hadden gekregen i.p.v. Hollandia. Aan boord van de Karossa midden op zee hadden we oud- op nieuwjaar kunnen vieren.
Als politie man ging mijn vader altijd gekleed in uniform groenten kopen bij de landbouwer Alwi Rachman (Javaan) die groenten voor eigen gebruik teelde en voor de gemeenschap van Seroei. Ook de politie, zoals mijn vader, kwam vaak bij hem op bezoek onder het mom groenten te kopen omdat Alwi Rachman door het Detachement Algemene Politie in de gaten werd gehouden i.v.m. zijn Rood-Wit sympathieën.
Als jongetje van 3 jaar was ik nog niet in staat veel zaken en gebeurtenissen in me op te nemen om die als herinneringen mee te nemen. Wel kan ik me enkele collega's van mijn vader herinneren, die hij gekend heeft als Henk Heuberger, Jos Trouerbach, Ted Bruinsma, Eugene (Tjen) Schiweck, Dick Cress (broer van Richard Cress schrijver van Petjoh), Willy Nelwan. En de herinnering aan 'n sinterklaas viering in het kantoor/woning van de HPB Hoofd Plaatselijk Bestuur heer Eibrink Jansen. De herinnering aan een pick nick aan het Mariadei strand met heer Tjen en mevrouw Bea Schiweck en een Papua politie agent in burger als gids/helper zijn me ook bij gebleven, waarbij we met een prauw eerst een stuk moesten omvaren en een bos moesten bewandelen en dan een smalle kalie overstaken over een dikke omgelegde boomstam. De Papua politie man was hier van de boomstam in de ondiepe kalie gedonderd, met enige barang.
Op de aloen aloen voor de politie tangsie en voor de woning van de afdelingscommandant van politie, voetbalde mijn vader wel 'ns met het politie elftal, werden 's avonds films vertoond op een gespannen groot doeken, gefeest bij speciale gebeurtenissen. Koninginnen dag ofzo. We hadden in onze woning geen badkamer, de wc met de naar buiten bijbehorende beerput was in de maak. Baaien deden we in de kalie ca. 500m lopen achter ons huis, voorbij onze grijze Papua buurvrouw die altijd aan 't mopperen en schelden was, mogelijk op huisgenoten. Maar van haar leerde ik papeda met vis eten. Dat dagelijkse bad in de kalie herinner ik me aan de hand van een foto met juffrouw Troelia Vermeulen. Onze buurman aan de andere kant was heer Tjen Schiweck met z'n vrouw Bea. Er lag een loopbruggetje voor ons huis over een sloot.
Als we naar de toko's gingen bij kamp China en naar de steiger aan de haven, liepen we langs de woning van de familie Trouerbach. Heer Ted Bruinsma met zijn gezin woonde voor de aloen aloen, onze buren Tjen en Bea Schiweck woonden ook voor de aloen aloen.
Aan de kleine dingetjes toen in Seroei terugdenkend heb ik er wel een senang gevoel bij. Het was een klein Papua dorp waar we primitief en sober woonden waar het hoofdgerecht van de Papua's bubur papeda met vis was. Elektriciteit was er nog niet 't was altijd een spannende bezigheid van mijn vader die de Petromax petroleumlampen moest oppompen voor de verlichting. Dat pompen op zich al was spannend. De petroleum moest vergast worden om te ontsteken aan een katoen kousballon, resultaat was in ieder geval een zeer heldere verlichting. Op het grote erf naast ons huis kreeg ik les in voetballen van mijn broer Brien. Ik leerde hoe ik hem met een bal kon “verlakken”, maar wist niet eens wat verlakken was. Het ravotten met pa en ma in die grote tuin naast 't huis blijft me ook bij. Bijzonder was het houten stokpaardje dat mijn vader voor me maakte als sinterklaas cadeau. Zo'n ding met 'n houten paardenkop aan een bezemstok dat je tussen de benen vasthield om ermee te rennen.
Er waren geen scholen zodat de leerplichtige kinderen van Seroei, mijn 2 zussen en broer, naar een internaat met een school moesten verhuizen, o.a. in Sorong bij de nonnen of broeders.
Na een verblijf van ca. 1 jaar moesten we ons klaarmaken voor vertrek naar de hoofdplaats van NNG, Hollandia in 1952. Weer vanwege overplaatsing van mijn vader.
De verhuizing via Biak naar Hollandia verliep per prauw en Catalina watervliegtuig. De Catalina pikte ons ergens op in de baai waar we in de prauw hadden gewacht. In Biak hadden we 1 overnachting voor 't vertrek naar Hollandia met een dakota. Groet, Freek Pieroelie.

1e foto betreft loopbruggetje voor 't huis. 2e foto betreft verhuizing naar Hollandia per prauw en Catalina. 3e en 4e foto's betreffen picknick strand Mariadei.
4 pieroelie3 seroei op 't bruggetje met troelia v.d. meulen.jpg
4 pieroelie3 seroei op 't bruggetje met troelia v.d. meulen.jpg (107.24 KiB) 9069 keer bekeken
4 SeroeiviaBiaknaarHolldia.jpg
4 SeroeiviaBiaknaarHolldia.jpg (46.49 KiB) 9069 keer bekeken
Seroei-Maria Dei naar strand met Tjen&Bea.jpg
Seroei-Maria Dei naar strand met Tjen&Bea.jpg (86.57 KiB) 9069 keer bekeken
Seroei-Maria Dei met Tjen&Bea.jpg
Seroei-Maria Dei met Tjen&Bea.jpg (87.46 KiB) 9069 keer bekeken
jeffreypieroelie
Berichten: 48
Lid geworden op: di 06 mar 2012, 14:25

Re: Serui

Bericht door jeffreypieroelie »

Bij m'n eerste reactie op "Serui" hier kon ik de foto die ik nu heb toegevoegd niet direkt vinden. Juffrouw Troelia met ons te zien (Brien, Vieke, voor Troelia Joyce en nog net in beeld Freek, in de kalie ca. 500m achter ons huis. Erin baaien omdat we toen geen badgelegenheid en wc. in huis hadden. Groet Freek.
kalie achter ons huis met Troelia.jpg
kalie achter ons huis met Troelia.jpg (264.33 KiB) 9023 keer bekeken
Gebruikersavatar
webmaster
Beheerder
Berichten: 1749
Lid geworden op: di 05 feb 2008, 08:00

Re: Serui

Bericht door webmaster »

Ik vraag mij af wie jij ben debbie
Wat is jouw achternaam
Wij hebben al die tijd op seroei gewoond
Er is wel een school voor Nederlandse kinderen

stef rompas
Geniet van je herinneringen. Zoals het toen was wordt het nooit meer.
jeffreypieroelie
Berichten: 48
Lid geworden op: di 06 mar 2012, 14:25

Re: Serui

Bericht door jeffreypieroelie »

Ja, heeft mevrouw Debbie herinneringen te delen bijv. was uw vader in dienst bij 't Detachement Algemene Politie of bij de Post. Dan komen we zo wel meer te weten.
Van onze Papua buurvrouw waarover ik eerder schreef leerde ik bij dat bubur papeda eten ook nog dat je voor "Ja" in Serui "Bereri-jé" zegt en voor "Nee" zeg je "Su-é". Zo van : wil je eten ? Bereri-jé. Vond je 't lekker ? Su-é ! Groet, Freek.
Gebruikersavatar
webmaster
Beheerder
Berichten: 1749
Lid geworden op: di 05 feb 2008, 08:00

Re: Serui

Bericht door webmaster »

Mevrouw Debbie is Debbie Repko-Mekern
Ze woonde van 1956 t/m 1962 op Hollandia en Seroei

grt. webmaster Chris P. van der Klauw
Geniet van je herinneringen. Zoals het toen was wordt het nooit meer.
maarten
Berichten: 14
Lid geworden op: di 14 jan 2014, 16:32
Locatie: 't Harde

Re: Serui

Bericht door maarten »

Debbie, wat leuk. Ik ben geboren op Serui in Juli 1952. Van 56 tot 58 waren we even in Nederland en toen weer terug tot 1961, in dat jaar gingen we naar Hollandia. Op Serui woonden we op RAZ, het opleidingscentrum voor guru's, mijn vader werkte daar. Serui was idilysch, een vriendelijk dop, met veel mooie plekjes in de natuur, spelen de diverse rivieren, in zee bij Mariadei, vlak bij de leprozerie waar mijn tante Rie (zuster Valk) werkte. In tegenstelling tot wat ik lees was er wel onderwijs, niet zo gek, mijn vader heeft een groot deel van zijn leven na de oorlog onderwijzers opgeleid op RAZ. Ik zat op een gemengde school aan de along along, ik kreeg les van Nederlandse onderwijzeressen (Dinie de Boer??) maar de onderwijzer in het lokaal naast ons verteld veel mooiere verhalen, dus ik luisterde daar meer naar. School was tamelijk vrij, als ik onderweg iemand tegenkwam die ik kende en die kennelijk op reis ging vroeg ik "waar ga je heen" en als dat een paar dagen per prauw was melde ik thuis dat ik met 'oom' die of die mee ging. Mooi logeren in een wildvreemde kampong, op de grond, mijn ouders wisten dat je als kind overal veilig was, er werd op je gepast, vertrouwen was de basis van hun leven ondanks lappenkamp en narigheid. Ik lees over de familie Rachman, daar ging ik wel een enkele keer voor mijn moeder dingen halen, werd er ooit door een horde bijen achtervolgd en vervolgens heel lief verzorgd door Rachman. Aardige mensen. Ik lees een commentaar van Stef Rompas, volgens mij hebben we samen op school gezeten. Later Hollandia werd veel minder intiem en warm, veel Hollandser en de sfeer was vergiftigd door de oorlogshetze. Vader was druk met versnelde overdracht van het onderwijs zodat dat veilig was, kisten nieuwe boelen werden verspreid etx. Tournee zoals altijd door het binnenland, waarbij soms in de verte schermutselingen waren tussen Hollandse plattelandsjongens in de jungle tegenover Indonesische paratroopers. Er kwamen militairen om die verdwaald waren. En dan op zondag zaten er ineens Indonesiers in uniform in de kerk, vriendelijken vredig samen. Op maandag waren ze weer de vijand. Naast ons woonde Nicolaas Jouwe, die veel geheimzinnig bezoek kreeg (men werkte een mislukte onafhankelijkheid). Een rare tijd voor een kind dat niets gewend was.
Mijn zwager is een tijdje piloot geweest bij Garuda. Die vertelde me, 20 jaar geleden, tot mijn verbazing, dat hij twee keer per week vloog op Serui; vond hij (blanda) maar een raar gehucht. D indlysche plaats met zijn Regenbooglaantje, een ziekenhuisje waar ooit Nobelprijswinnaar Leiker als arts werkte, is ook modern aan het worden, jammer.
jeffreypieroelie
Berichten: 48
Lid geworden op: di 06 mar 2012, 14:25

Re: Serui

Bericht door jeffreypieroelie »

"Regenbooglaantje" ? Uit de herinering van wijlen m'n vader, Eric Pieroelie, stonden langs dat "Regenbooglaantje" een rij WARU bomen die hij op zijn handmatig opgetekende schema aangaf met “Bomen foto”. Die bomenlaan met de Waru's liep langs het bestuurskantoor. Ik vroeg hem 'ns naar de plattegrond van de omgeving van onze woning in Seroei, aldus 't resultaat hierbij toegevoegd. En de “bomen foto” uit 't album van mijn vader.
Hier ergens in m'n eerste reactie op 't onderwerp “Serui” noemde ik de woning/het kantoor van de HPB Eibrink Jansen als de plek waar sinterklaas viering werd gehouden. Nu ik terugkijk op 't schema van mijn vader werd sinterjklaas gevierd in het landbouw kantoor van heer Abels. Hierbij ook een foto van mij met mijn stok paard cadeau bij sinterklaas.
Bovendien zo lang geleden om na te gaan en niet meer na te vragen wat nu juist is: juffrouw Troelia Vermeulen of Troelia van der Meulen.
Bijlagen
IMG_0003.jpg
IMG_0003.jpg (415.45 KiB) 8799 keer bekeken
IMG_0001.jpg
IMG_0001.jpg (279.2 KiB) 8799 keer bekeken
IMG_0002.jpg
IMG_0002.jpg (437.99 KiB) 8799 keer bekeken
Humphrey
Berichten: 122
Lid geworden op: za 09 feb 2008, 18:22

Re: Serui

Bericht door Humphrey »

Hallo Freek, hartelijk dank voor jouw verhalen. Ik herken ze allemaal, ook de families o.a. Schiweck en Heuberger. In 1996 was ik daar even terug geweest, waar we toen in de enige overnachtings-accomodatie (Guesthouse/Hotel? Merpati) verbleven. Alles was nog in mijn geheugen gegrift en ik kon zo mijn weg vinden. Merpati lag aan de rechter kant van de weg(richting haven), wij woonden aan de linkerkant. In de haven stond toen een monument/beeld van een Papua militair, waarvan de naam me nu niet direct te binnen schiet. Nogmaals bedankt voor jouw bijdrage in de voor mij ''sentimental journey''.

Humphrey Trouerbach
Plaats reactie