Wim Michiels (APO kamp) op 6 april 2013 overleden

[Roy Kneefel]

Op 6 april 2013 is Wim Michiels te Zutphen overleden.
Wim was op 17 maart 1951 in Jayapura geboren.
De fam. Michiels behoorde tot de groep “Toegoenezen”, die zich in APO kamp, Hollandia vestigden.

[Roy Kneefel]

APO kamp, Hollandia.

Carel links , Wim en daarachter vader Mathias voor hun woning in APO kamp.

[Roy Kneefel]

26 feb. 2011, Rock'n'Roll Club, Van der Valk, Hengelo(Ov).
Wim en Carel met echtgenoten.
Links: Nuradi Sidabutar. Rechts Gisela Sarkozy.
Carel was een klasgenoot van mij in Dok 5.

[Roy Kneefel]

Een stukje tekst over Toegoe families die zich vestigden in Hollandia.
Bron:www.toegoe.nl/historie.html‎

De eerste Toegoenezen werden "Mardijkers" genoemd, een term die wij losjes kunnen vertalen als 'vrijburger'.
Waar de Mardijkers oorspronkelijk vandaan kwamen is niet te achterhalen. In een reisverslag uit 1791 spreekt de Chinees Ong Thai over dit volk:" Omtrent de voorouderlijke afkomst van de Seranis (de Chinezen noemden de Serani's zwarte duivels) bestaat er geen verklaring, maar onmiskenbaar horen ze bij Batavia, in welke stad ze een kerk hebben".
De term Serani komt van het Arabische woord Nasrani, wat Nazerener betekent. Met órang Nasarani' of 'Serani' worden Portugezen of rooms-katholieken bedoeld.
Uit verschillende geschiedenisgeschriften weten we dat ten tijde van de stichting van Batavia er in die stad een grote groep Portugees sprekende mensen woonde, afkomstig uit alle delen van het vervallen Portugese Rijk (Macao, India, Malakka).

We mogen aannemen dat de Toegoenese voorouders multiraciaal zijn geweest. De heterogene samenstelling van de gemeenschap vormde echter geen belemmering om een eenheid te vormen. Het bleek dat 'eenheid in verscheidenheid' heel goed mogelijk was bij de Toegoenezen; tot op de dag van vandaag is dat zo gebleven. Ongunstige politieke omstandigheden dwongen de Toegoenese gemeenschap min of meer om te vertrekken uit Indonesië.
Tussen eind februari en begin april 1950 vertrokken 26 gezinnen met de boot naar Hollandia in Nieuw-Guinea. Het vertrek van deze 26 gezinnen splitste de Toegoenese gemeenschap in twee delen.

In Hollandia werd het gemeenschapsleven weer hervat en werden de tradities voortgezet in het dorp Toegoe-Hollandia (APO kamp), dat tegen een heuvel op gebouwd was. Deze gelukkige jaren duurden tot de overdracht van Nieuw-Guinea aan Indonesië.
Opnieuw moesten de Toegoenezen weg, deze keer naar Nederland om daarna verder te gaan naar Suriname. Het verblijf in Suriname werd echter een fiasco. De Nederlandse regering besloot daarop de Toegoenezen naar Nederland te repatriëren. In Nederland werden de Toegoe-gezinnen verspreid gehuisvest in
Apeldoorn, Deventer, Zevenaar, Enschede, Zutphen, Hoogeveen, Groningen en Amsterdam.
Sinds 1966 mogen de Toegoenezen zich Nederlander noemen. Na de herstelde betrekkingen tussen Nederland en Indonesië konden ook de Toegoenezen de contacten met de in Indonesië gebleven Toegoenezen hervatten.

[Roy Kneefel]

Gisela en Carel bij het graf van Wim.