De laatste Indo uit Nieuw-Guinea/Heimwee naar Nieuw-Guinea

Heb je een boek gezien of gelezen dat interessant is? Meldt het hier en geef informatie over titel, auteur en prijs. En misschien en korte samenvatting of recentie?
Plaats reactie
Gebruikersavatar
webmaster
Beheerder
Berichten: 1750
Lid geworden op: di 05 feb 2008, 08:00

De laatste Indo uit Nieuw-Guinea/Heimwee naar Nieuw-Guinea

Bericht door webmaster »

Nieuw Autobiografiedeel 1: De laatste Indo uit Nieuw-Guinea door Alex Bal

N i e u w s

Het boek 'De laatste Indo' is volledig herschreven en uitgebreid. De periode 1962/1963 komt nu nog duidelijker naar voren door veel authentieke foto's uit die tijd. Het gehele verhaal, dat nu ruim 600 pagina's beslaat is verdeeld over 2 boeken: Boek 1: 'De laatste Indo uit Nieuw-Guinea'
Boek 2: 'Heimwee naar Nieuw-Guinea'
De 1e uitgave van boek 1 wordt aangeboden op: 13 oktober op de NNG-reünie in Oosterhout! Op die dag is er een eenmalig '2 in 1' aanbieding voor de combinatie: boek 1 + boek 2.
Bestellen kun je via http://alexbal.jouwweb.nl/contact
Uitsluitend voor aanmelden/bestellen van de eenmalige '2 in 1' aanbieding totaalprijs € 40,= ;
voor levering op de NNG-reunie op 13 okt. 2013, totaalprijs € 35,=
of
voor het bestellen van 1 of meerdere boeken tegen de normale prijs.

Verzendkosten per €2,70 / per 2 boeken €3,60
Vermeld bij je bestelling:
- je naam, adres en telefoonnummer
- de titel van het boek/de boeken
- 'gesigneerd', als je een gesigneerd exemplaar wenst te ontvangen.

Opgeven kan t/m 28 september 2013
Meld je NU aan, ook al ga je niet naar de reünie!
*Aanmelden voor deelname aan de gezellige NG-reunie kan via: http://www.west-papua.nl
*Aanmelden voor de '2 in 1' aanbieding kan tot uiterlijk 28 sept.2013

Vriendelijke groet, Alex Bal
Kijk op : http://www.boekineigenbeheer.jouwweb.nl
http://www.alexbal.jouwweb.nl
Geniet van je herinneringen. Zoals het toen was wordt het nooit meer.
Gebruikersavatar
webmaster
Beheerder
Berichten: 1750
Lid geworden op: di 05 feb 2008, 08:00

Re: De laatste Indo uit Nieuw-Guinea/Heimwee naar Nieuw-Guin

Bericht door webmaster »

Vooropgesteld: ik weet niet of het boek nog te bestellen is. Maar wie niet waagt die niet wint.

Eindelijk tijd gehad om de nieuwe versie van het boek "De laatste Indo" te lezen.
Het is een belangrijke uitbreiding op de vorige versie en bijzonder nuttig deze nieuwe versie.
Ik heb bij de vorige versie al gezegd: dit is een must voor alle Manokwarianen.
Maar bovendien is het een must voor iedereen die wil weten hoe het was om in Nederlands Nieuw-Guinea te wonen, te werken, naar school te gaan, te leven. Of je nu herinneringen wilt ophalen of alleen maar een indruk wilt hebben.
Natuurlijk zijn de genoemde persoonsnamen en locaties in het boek vooral een begrip voor Manokwarianen, Maar de belevenissen van een kolonistengezin zijn op elke plaats in NNG van toepassing. Het is eigenlijk onbegrijpelijk dat niet meer NNG-ers de pen hebben gepakt om hun leven in NNG te beschrijven.
Het boek leest als een avonturenroman deze biografie van Lex Bal en het gaat zelfs even verder dan de meesten hebben meegemaakt, want de uittocht begon al in 1961 en de grootste groep verliet NNG in elk geval voor de overdracht aan UNTEA. Lex bleef nog tot maart 1963.
Dat deze overdracht aan UNTEA een farce was blijkt voldoende duidelijk uit het boek van Lex: de Indonesiërs trokken vanaf eind augustus 1962 al als overwinnaars binnen en hadden lak aan de machteloze UNTEA. De gewelddadigheden en gruwelijkheden van het Indonesische tuig in hun overwinningsroes worden weliswaar niet in detail beschreven, maar komen genoegzaam aan de orde in de beschreven periode tot maart 1963 toen ook Lex eenrichtingverkeer naar Nederland ging.

Alhoewel deel 2 van zijn autobiografie, het deel over zijn inburgering in Nederland eveneens een interessant boek is, is voor mij persoonlijk deel 1, De laatste Indo, mijn favoriet.
De schandalige opvang van de migranten is mij volkomen bekend, zowel de eerste golf direct uit Indonesië, als de NNG-ers die het land moesten verlaten. Voor de opvang van deze NEDERLANDERS in Nederland moeten we ons als Nederlanders diep schamen.
Al op de kleuterschool was ik daarbij betrokken toen ik in 1953 met het eerste migrantengezin in ons dorp bevriend werd. Ik weet nog hoe mijn vriendinnetje heette, alhoewel ik helemaal niet weet wat er daarna met haar gebeurd is: Eefje Monterie. Ze kwam met haar oma en zusjes en broertjes zonder ouders in ons dorp wonen. Natuurlijk heel apart zo'n donker gekleurd gezin. Ik voelde me direct tot het gezin aangetrokken en kwam er vaak over de vloer. De aparte geuren in hun huis, de welkome sfeer, de zorgzaamheid van oma voor de kinderen zullen me altijd bijblijven. Als kind had ik in die tijd natuurlijk geen besef en heb ook geen vragen gesteld. Pas op latere leeftijd kwamen de vragen bij me op en ging ik me verdiepen in wat er allemaal is gebeurd en waarom deze mensen hier waren. Ik heb me enorm geërgerd aan die heren in Den Haag. Die denken alleen in cijfers en voelen geen enkele medemenselijkheid. Zo is het vandaag nog steeds.
Toen de uittocht uit NNG kwam en de Papua's in de steek werden gelaten zat ik op de HBS en ergerde me groen en geel aan die Haagse lafbekken die geen enkele interesse hadden in mensen en hun persoonlijke drama's, en een volk dat op ze rekende en zelf niet in staat was zich te verdedigen, gewoon in de steek lieten ondanks alle beloften. Hoe laf kun je zijn!!!
Later kreeg ik ook nog een Moluks vriendinnetje en kwam zo in aanraking met hun kant van het verhaal.

Met Ruud Bauwens telefoneerde ik sinds 1996 bijna dagelijks, of als hij wekenlang bij ons in huis was sprak ik dagelijks met hem over Manokwari, het stadje, de inwoners, de belevenissen, de sfeer, de omgeving, de Papua's. Het was allemaal voor me gaan leven, alsof ik er zelf had geleefd. Later kwam ik velen van de door hem genoemde mensen gewoon tegen op reünies.
Daarom is het boek van Lex voor mij ook zo'n interessant boek: het is gewoon een aanvulling op alles dat ik van Ruud had gehoord.
En zo zal het ook zijn voor andere Manokwarianen; lees het verhaal hoe Lex het heeft beleefd en dat maakt je eigen herinnering een stuk completer.

Enorme aanrader dus dit boek.
webmaster.
Geniet van je herinneringen. Zoals het toen was wordt het nooit meer.
Plaats reactie