'De wereld wordt omgekeerd' door Gerrit de Graaf

Heb je een boek gezien of gelezen dat interessant is? Meldt het hier en geef informatie over titel, auteur en prijs. En misschien en korte samenvatting of recentie?
Plaats reactie
Koen J de Jager
Berichten: 156
Lid geworden op: do 14 feb 2008, 13:21

'De wereld wordt omgekeerd' door Gerrit de Graaf

Bericht door Koen J de Jager »

Gerrit Roelof de Graaf (2012) De wereld wordt omgekeerd
Cover De wereld wordt omgekeerd
Cover De wereld wordt omgekeerd
Cover Graaf-Wereld wordt omgekeerd.jpg (109.42 KiB) 2151 keer bekeken
ISBN 978 90 5560 470 8 Uitg. De Vuurbaak – Barneveld 589 pag. (€ 29,75) In ‘De wereld wordt omgekeerd’ staat de vraag centraal hoe tussen 1956 en de jaren negentig de ontmoeting tussen de vrijgemaakt gereformeerde zending en de Papoea’s van Boven Digoel verliep. Aan de orde komen het eigen karakter van deze zending en de interactie met de Papoea’s en hun cultuur. Deze interactie wordt breder uitgewerkt op het punt van religie, de sociaaleconomische inbedding van de zending en van andere actoren, zoals de overheid. De boektitel is ontleend aan het document Khenil-khenil van de Korowai die meenden, dat toelating van (blanke) buitenstaanders op hun erfgronden de omkering van de wereld (Wolamaman) zou veroorzaken. De Korowai kregen grotendeels gelijk, zij het niet op de manier die zij of de zending zich hadden voorgesteld. Gerrit de Graaf (1980) is historicus en heeft zich gespecialiseerd in de geschiedenis van de Nederlandse zending vanaf 1800.
Koen J de Jager
Berichten: 156
Lid geworden op: do 14 feb 2008, 13:21

Re: 'De wereld wordt omgekeerd' door Gerrit de Graaf

Bericht door Koen J de Jager »

Rcensie zoals wordt gepubliceerd in de West Papua Courier. De wereld wordt omgekeerd. Culturele interactie tussen de vrijgemaakt-gereformeerde zendelingen en zendingswerkers en de Papoea’s van Boven Digoel (1956-1995) Gerrit Roelof de Graaf Op donderdag 1 maart 2012 promoveerde Gerrit de Graaf op zijn proefschrift ‘De wereld wordt omgekeerd’ waarin hij verslag doet van zijn 4-jarig onderzoek naar de effecten van de vrijgemaakt-gereformeerde zending onder de Papua’s van de Boven Digoel. Een klein inkijkje in deze wereld werd al gegeven door Adrian Verbree in zijn boek ‘Papua, 50 jaar later’ (zie West Papua Courier jaargang 28, nr. 2). Dat een proefschrift wat lastiger leest dan bv. het reisverslag van Adrian Verbree mag duidelijk zijn. Ik heb ooit een boekenliefhebber horen zeggen, dat als je een boek wilt beoordelen, je dan moet beginnen bij pag. 90; dan is de introductie en het voorstellen van de actoren voorbij en begint het echte verhaal. Dat is in dit proefschrift eveneens het geval, maar niet ongewoon. In de inleiding en het eerste hoofdstuk moet u even door de mores van een wetenschappelijk proefschrift, dat bestaat uit de opbouw van het proefschrift en overzicht van kerkgeschiedenis waaruit missie en zending voortkwam. Dat is overigens voor de geïnteresseerden in (kerk-)geschiedenis (zoals uw recensent) al een aanbeveling om het proefschrift vanaf de eerste bladzij te lezen. Dat zending en missie in onontwikkelde gebieden, en in dit geval Papua, geen sinecure is weten we maar al te goed uit de publicaties van de F.C.Kamma’s ‘Dit wonderlijke werk’, de diverse boeken van J.C. Vreugdenhil en de boeken van de boeken die J. Boelaars msc schreef, om er maar een paar te noemen. Vanuit Nederland maakte men het er voor de zendelingen vaak niet makkelijker op door vast te houden aan de Nederlandse regels en leerstellingen. Het avondmaal werd gevierd met ‘brood en wijn’, die in het protestantisme de symboliek vertegenwoordigd van het lichaam en bloed van Christus. Maar brood en wijn zijn geen Papua-eigen producten. Na veel heen en weer geschrijf en een studie in Nederland besloot men, dat sago dan wel mocht maar wijn eigenlijk essentieel was voor de viering van het Heilig Avondmaal. Dat dit nagenoeg niet te krijgen was in Papua werd kennelijk over het hoofd gezien, noch afgezien van het feit, dat de meeste Papua’s wijn vies vonden smaken. Jan de Vries moest zelf een keer miswijn van de pater lenen om het avondmaal te vieren. De pragmatici onder de zendelingen gebruikten, van de nood een deugd makend, desnoods water of thee. Voor de Papua’s was de komst van zendelingen uiteraard een formidabele inbreuk op hun levenswandel. Voor hen waren er feitelijk maar twee soorten mensen. De eerste groep bestond uit eigen bloedverwanten en mensen waarmee men in het huwelijk trad en de tweede groep waren de buitenstaanders. Dat konden mensen van een andere clan of stam zijn, blanken en (later ook de Indonesiërs) die werden per definitie niet als normale mensen beschouwd. Het toelaten van de zendelingen op hun erfgronden zou voor hen de omkering van de wereld veroorzaken. Niet in de laatste plaats omdat zij als geesten werden beschouwd. De overwegingen om hen niet te doden was, omdat de Papua’s bang waren, dat het universum, de wereld zou vergaan. Uiteindelijk konden zij worden overgehaald om een bivak te maken. En vandaar uit startte het zendingsverhaal, dat u verder zelf mag lezen na aanschaf. Koen J. de Jager
Plaats reactie