Oorlogskruis 71 jaar na dood KNIL-militair

Hier kun je allerlei info kwijt met betrekking tot militaire aangelegenheden in NNG: kazernes, acties, dienstplicht, beroeps, inlichtingendienst, schepen, enz.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
webmaster
Beheerder
Berichten: 1749
Lid geworden op: di 05 feb 2008, 08:00

Oorlogskruis 71 jaar na dood KNIL-militair

Bericht door webmaster »

Geen NNG veteraan, maar wel een onderscheiding die heel lang op zich heeft laten wachten:

DEN HAAG ·Als jonge cadet vocht hij tegen de Japanners. In krijgsgevangenschap vond hij de dood toen het helleschip waarop hij zat, werd geraakt door een Britse torpedo.
Nu, ruim 71 jaar na zijn dood, krijgt de Indonesische KNIL-militair André Henri Mantiri alsnog het mobilisatie-oorlogskruis.
Verzoening was het passende woord bij de erewacht die gisteren klaarstond in het ceremoniële uniform van het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger (KNIL). Ze stonden daar
voor de ontvangst van Herman Mantiri, luitenant-generaal van het Indonesisch leger, Andrés jongste broer en inmiddels een krasse oude baas. Als voormalige vijand
kreeg hij de onderscheiding overhandigd die zijn broer nooit heeft kunnen ontvangen, een broer bovendien die juist vóór de Nederlanders vocht.
Na de Duitse bezetting besloot Nederland ook een Koninklijke Militaire Academie (KMA) op te richten op Java. De cadetten waren Nederlands, Chinees, en Indonesisch.
Een van hen was de toen 20-jarige André Mantiri. Jaargenoten van hem zouden in de strijdkrachten van de jonge republiek Indonesië een grote rol spelen.
Toen de oorlog ook in Indië uitbrak en de Japanners de luchtaanvallen opvoerden, konden de cadetten aan de bak. Mantiri nam deel aan de gevechten in de Tjiterpas, nabij Bandung.
De compagnie leed het ene verlies na het andere en restte een laatste verdedigingslinie bij een driesprong.
Een peloton mitrailleurs en de jonge honden van de KMA, dat was het wel zo’n beetje. Ze wisten meerdere compagnieën Japanners terug te dringen, maar uiteindelijk was er geen
houden meer aan.
Na de oorlog was het oordeel over de cadetten dat zij ’steeds op rustige doch vastberaden wijze hun plicht gedaan hadden, ondanks voortdurende bombardementen, ondanks grote vermoeienis, ondanks koude en ondanks zeer onvoldoende eten en ondanks vrij onvolledige geoefendheid’.
Mantiri werd krijgsgevangen genomen en belandde op één van Japans helleschepen, de Junyo Maru, berucht om z’n ontberingen en wreedheden. De bestemming Sumatra, voor dwangarbeid aan de spoorlijn, bereikte Mantiri nooit. Op 18 september 1944 vuurde een Britse onderzeeër twee torpedo’s op het vrachtschip af, niet wetende dat het een
transportschip vol werkslaven was. Zo’n 4000 Javaanse dwangarbeiders en 1420 geallieerde krijgsgevangenen vonden de dood. Eén van hen was André Mantiri.
Minister Hennis (Defensie) overhandigde het oorlogskruis aan de jongste broer van André. „Nederlanders en Indonesiërs stierven zij aan zij”, zo troostte Hennis hem, zijn
broer en zus Mantiri, alle drie speciaal naar Den Haag gekomen om het eerbewijs van de oudste broer in ontvangst te nemen. Er volgde een minuut stilte, waarop Andrés jongste broer Herman, al sinds 1995 gepensioneerd, de plechtigheid doorbrak met anekdotes en een glas wijn. Zijn broer vond ooit zijn einde op een helleschip, maar was dik 71 jaar later alsnog in de soldatenhemel beland.

Wil je het hele artikel lezen zoals het in De Telegraaf stond, dan kun je de pdf downloaden:
20160122-Binnenland-NL-TP005---Tlg-2-220756.pdf
(2.69 MiB) 474 keer gedownload
Geniet van je herinneringen. Zoals het toen was wordt het nooit meer.
Gebruikersavatar
webmaster
Beheerder
Berichten: 1749
Lid geworden op: di 05 feb 2008, 08:00

Re: Oorlogskruis 71 jaar na dood KNIL-militair

Bericht door webmaster »

Afgezien van deze onderscheiding en niets afdoende aan de reden waarom deze onderscheiding is uitgereikt, zie ik dit, achterdochtig als ik ben, weer als een liefkozing van Hennis aan Indonesië.
Hennis bood al haar excuses aan aan Indonesië voor het niet MOGEN leveren van onze Leopardtanks.
VERBODEN NOTA BENE DOOR ONZE VOLKSVERTEGENWOORDIGING!!!.

Hennis, Rutte en achtereenvolgende ministers van Buitenlandse Zaken staan doorlopend te kwijlen als het om Indonesië gaat.
Maar een keer met de vuist op tafel slaan over de mensenrechtenkwesties in West-Papua ho maar!

webmaster Chris P. van der Klauw
Geniet van je herinneringen. Zoals het toen was wordt het nooit meer.
Gebruikersavatar
webmaster
Beheerder
Berichten: 1749
Lid geworden op: di 05 feb 2008, 08:00

Re: Oorlogskruis 71 jaar na dood KNIL-militair

Bericht door webmaster »

Het levensverhaal van Cadet Vaandrig KMA Inf. KNIL,
André Henri MANTIRI.

-Inleiding
André Henri Mantiri werd op 1 oktober 1920 geboren te Buitenzorg, het tegenwoordige Bogor.
Zijn vader was Andreas Mantiri en zijn moeder heette Irene Josephine Röring.
Nadat André zijn middelbare schoolopleiding succesvol had beëindigd meldde hij zich medio 1940 bij de KMA te Bandoeng, om een opleiding te volgen voor Officier bij de Infanterie van het KNIL.
Op 15 februari 1942 werd André te samen met zijn jaargenoten benoemd tot Cadet Vaandrig/KMA bij de Inf. van het KNIL.
Op het moment dat de Japanse strijdkrachten in begin 1942 op Java waren geland werd hij met een aantal andere Cadetten ingedeeld bij het IVdeBat. Inf., 2de Regt, 1ste Div.
Daarbij hebben de Cadetten - ingedeeld als sectie-C. - met hun eenheid op een moedige wijze hebben deelgenomen aan de laatste gevechten bij de Tjiaterpas rond Bandoeng.
Nadat de capitulatie van ons Koloniale Leger, werd André gevangen genomen en als krijgsgevangene geïnterneerd in o.m. Bandoeng.

-Periode bezetting van vm Ned. Indië door Japan
In het interneringskamp ging Vdg Mantiri vrij spoedig zich met verzetsactiviteiten bezig houden en probeerde onder meer inlichtingen te verzamelen over activiteiten van het Japanse Leger in Indië.
Vermoedelijk door verraad, werd hij na enige tijd door de Japanse Kempé Tai (Jap. Mil. Politie) gevangen genomen en gefolterd.
Omdat hij geen bekentenissen had gedaan werd hij weer naar het interneringskamp teruggebracht.
Omstreeks eind Augustus 1944 werd hij met andere Ned. mil. kgvn op transport gesteld naar Batavia, het huidige Jakarta
In Batavia werd hij tijdelijk ondergebracht, in de voormalige kazerne van het Garnizoens- Bataljon - het vroegere Xde Bataljon Inf. van het KNIL, dat tijdens de oorlog door
de Japanners was ingericht als doorgangs -kamp, om de kgvn van daaruit naar elders te transporteren; bijv naar S’pore, Japan, Sumatra en Formosa/Taiwan etc.
Op 14 sep 1944 werd hij samen met o.a. 1600 andere kgvn (Nederlandse,Menadonese,Ambonese en Surinaamse KNIL miln. en waaronder ook miln van de stadswacht uit o.m. Batavia) om ca. 24.00 uur gewekt met de opdracht zo snel mogelijk met al hun “hebben en houden” in het donker buiten aan te treden. Om 02.00 uur ’s nachts was de afmars en marcheerden zij langs het bekende Pasar Senen naar het Station van Batavia. Daar aangekomen moesten zij instappen in goederenwagons met de reeds klaarstaande treinen met
bestemming…….de havenstad Tandjong Priok.
Daar bleek het Japanse troepentranportschip ss “Junyo Maru” aan de kade gemeerd te liggen waarmee men – toen nog voor de kgvn met onbekende bestemming – zou worden vervoerd.
Wat later sloot zich nog een groep van 700 kgvn bij hun aan, afkomstig uit het interneringskamp Kamp Makassar.
In Priok moest men uren op de kade wachten alvorens men tenslotte tegen de avond werden ingescheept - overigens gedurende al die tijd- zonder eten of drinken verstrekt te
hebben gekregen. Gelukkig bleek op de kade bij een gebouw een waterkraantje te zijn, waar de kgvn gretig gebruik van hebben gemaakt .
In de middag kwamen onverwachts 4200 Javaanse Romusha’s (dwangarbeiders) op de kade aan, die als makke schapen in de onderste ruimen van het schip letterlijk werden gejaagd.
Tegen de avond mochten de kgvn eindelijk aan boord.
Tijdens deze inscheping werden de kgvn “als sardientjes in blik” in de ruimen geduwd; deze verbouwde ruimen beschikten o.a. slechts over enkele luchtsluizen en een enkel toilet; het stonk er dan ook vreselijk in deze gloeiend hete ruimen, waarbij men vrijwel zittend moest slapen; het weinige drinkwater was van onbetrouwbare kwaliteit, waardoor vele kgvn tijdens de zeereis al spoedig dysenterie zouden krijgen. De reis bleek later dan ook voor de kgvn een ware HEL a/b van deze schepen; die kregen dan ook de bijnaam “HELL- SHIPS”.
Intussen was het bij de kgvn middels geruchten bekend geworden, dat de eindbestemming van de reis vermoedelijk Padang op Sumatra zou zijn; van daaruit zouden de Kgvn vervolgens naar Pakan Baroe worden overgebracht om hen gedwongen te laten werken bij de aanleg van een nieuwe spoorbaan van Pakan Baru naar Moearo .

noot: In Buitenzorg (Bogor) bevindt zich ook de beroemde door de Nederlanders aangelegde Plantentuin;
voorts het vm buitenverblijf /Paleis van onze vroegere Gouverneur- Generaals; nu een ambtswoning van de Predsident van Indonesië.


-Gebeurtenissen tijdens de zeereis van de havenstad Tandjong Priok naar Padang, West Sumatra.
In de late middag van 14/15 sep 1944 lichtte het ss “Junyo Maru” het anker en verliet de haven van Priok om vervolgens in konvooi in N.W. richting te koersen, samen met 2 Japanse Korvetten.
In de nacht van 17 sep was het heel slecht weer, maar de dag daarop op Ma. 18 sep 1944 is het in de ochtend al heel heet en sterven enige kgvn aan de gevolgen van dysenterie; ze worden door de Japanners zonder pardon, meteen over boord gegooid.
Als het kleine konvooi op 18 sep ter hoogte was gekomen van de kustplaats Moko Moko bij Benkoelen, werd de Junyo Maru door de Britse onderzeeboot “Tradewind” onder commando van LtCdr. S.L.C. Maudon) omstreeks 16.00 uur ‘s middags aangevallen en met 2 torpedo’s tot zinken gebracht.

noot: De Junyo Maru voerde geen Rode Kruis - tekens noch de voorgeschreven letters POW.

De eerste torpedo trof de Junyo Maru midscheeps; na een zware explosie begon het schip hevig te trillen, waarbij delen van het schip overal heen werden geslingerd; enkel minuten later werd het schip door een tweede torpedo getroffen, waarna de Junyo Maru na ca 20 minuten onder golven van de Indische Oceaan verdween.
Gedurende dit vreselijke drama verloren 1420 kgvn hun leven; t.w. 1382 KNIL miln.,(waaronder Nederlanders, Surinamers, Ambonesen , Menadonesen en enkele mensen vd Ned. Koopvaardij), 8 Amerikanen, 3 Australiërs en 56 Engelsen; de meesten van deze laatste groep waren R.A.F. militairen.
Voorts verloren 4000 Indonesische/Javaanse dwangarbeiders daarbij hun leven.
Slechts 680 Kgvn werden o.a. gered door een Japanse Korvet. De bemanning van het Japanse korvet schroomden daarbij niet, om lichamelijk zwakke en zieke kgvn die zij hadden gered, weer in zee te gooien.
De moedige Cadet Vdg./KMA ,André Henri MANTIRI ontsnapte niet aan de verdrinkingsdood; ook hij kreeg zijn zeemansgraf ten Zuiden van Padang met vele van zijn collega’s en vrienden in de donker- blauwe wateren van de Indische Oceaan.
De lichamen van de verdronken slachtoffers, die op de kusten van Sumatra waren aangespoeld, werden begraven op de begraafplaats Olo te Padang; na de oorlog werden deze slachtoffers herbegraven op het Ereveld Olo te Padang.

Toelichtingen
- Vdg Mantiri werd door de Comm. Gedragingen vh Kabinet vd Legercdt van het KNIL dd 3 juni 1946 voor zijn moedig gedrag voorgedragen voor het “Kruis van Verdienste”; om onbekende redenen werd daar toen geen verdere uitvoering aan gegeven.
- Er zijn tijdens dit scheepsdrama, 4x meer slachtoffers gevallen , als bij de ondergang van de Titanic;
- Er bevindt zich in een kapel in Loenen een plaquette ter herdenking aan de zee- slachtoffers in het Verre oosten, alsmede een herdenkingsmonument op het Landgoed Bronbeek”te Arnhem.
- Vdg/KMA Inf. KNIL André Henri MANTIRI staat vermeld in de Slachtofferlijst van hen die hun leven verloren bij de ondergang vd Junyo Maru en in het Slachtofferregister vd OGS te den Haag.
- Voorts staat zijn naam vermeld op het Monument bij de KMA te Breda, bij de namen van de Cadetten die tijdens WOII hun leven verloren.
Bandoeng1942.pdf
Cadetten KMA Bandoeng. 42
(1.38 MiB) 474 keer gedownload
Geniet van je herinneringen. Zoals het toen was wordt het nooit meer.
Gebruikersavatar
webmaster
Beheerder
Berichten: 1749
Lid geworden op: di 05 feb 2008, 08:00

Re: Oorlogskruis 71 jaar na dood KNIL-militair

Bericht door webmaster »

Dit artikel hoort bij Defensiekrant 02 : https://magazines.defensie.nl/defensiek ... -voor-knil

KNIL-officier postuum onderscheiden
André Henri Mantiri001.jpg
André Henri Mantiri001.jpg (112.81 KiB) 6459 keer bekeken
Cadet-vaandrig André Henri Mantiri heeft postuum het Mobilisatie Oorlogskruis ontvangen. De militair kwam op 18 september 1944 om het leven bij de torpedering van het Japanse krijgsgevangenenschip Junyo Maru. Minister Jeanine Hennis-Plasschaert reikte de onderscheiding onlangs in Den Haag uit aan broer luitenant-generaal b.d. Herman Mantiri.

Download deze video:

http://www.rovid.nl/def/dco/2016/def-dc ... web-hd.mp4
http://www.rovid.nl/def/dco/2016/def-dc ... m9-web.mp4


Officier bij het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger (KNIL) André Mantiri was 23 toen hij het hoogste offer bracht. Samen met 2.300 geallieerde krijgsgevangenen en 4.200 Indonesische dwangarbeiders was hij op weg van Batavia naar Sumatra om daar voor de Japanse bezetter aan de spoorweg te werken. Mantiri zou zijn bestemming nooit bereiken. De Junyo Maru werd ter hoogte van de Benkoelen door de Engelse onderzeeboot HMS Tradewind met 2 torpedo’s tot zinken gebracht. Bij de scheepsramp die daarop volgde, lieten naar schatting 4.000 dwangarbeiders en 1.420 geallieerden het leven. Onder hen cadet-vaandrig André Henri Mantiri. Volgens Jeane Mantiri – die samen met haar broers Herman en Rudy voor de gelegenheid naar Nederland kwam - wist haar broer uit het schip te komen en heeft hij naar verluidt andere opvarenden van de verdrinkingsdood gered. André stierf uren later door uitputting op zee.

Tijdens de plechtigheid op het Ministerie van Defensie waren drager van het Bronzen Leeuw Jacques Breijl en zijn echtgenote present. De oud-Indië-veteraan zette zich in voor de onderscheiding van Mantiri.

Ook de 97-jarige KNIL-veteraan Frederik Wieringa is onderscheiden met het Mobilisatie Oorlogskruis. Daarnaast kreeg de oud-sergeant het Ereteken voor Orde en Vrede. Inspecteur-Generaal der Krijgsmacht luitenant-generaal Bart Hoitink reikte de versierselen uit in Amsterdam. Dat deed hij als Inspecteur der Veteranen.

Volgens de IGK verdiende Wieringa het Mobilisatie Oorlogskruis als erkenning en waardering voor zijn strijd tegen Japan en voor zijn offers als krijgsgevangene. Het Ereteken voor Orde en Vrede kreeg hij voor zijn bijdrage aan het herstel van vrede en veiligheid in het naoorlogse Nederlands-Indië. Wieringa kreeg ook de veteranenpas en bijbehorende speld.
d160121vk1598.jpg
d160121vk1598.jpg (98.57 KiB) 6459 keer bekeken
Defensiekrant 02, donderdag 28 januari 2016

E-mail: defensiekrant@mindef.nl
De Erewacht opgesteld voor de hoofdingang vh Ministerie v Defensie.
De Erewacht opgesteld voor de hoofdingang vh Ministerie v Defensie.
IMG_8406.PNG (338.51 KiB) 6458 keer bekeken
Geniet van je herinneringen. Zoals het toen was wordt het nooit meer.
Plaats reactie