Theo en Wiljanne in Papua

Hier kunnen projectgroepen en hulporganisaties informatie kwijt.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
webmaster
Beheerder
Berichten: 1750
Lid geworden op: di 05 feb 2008, 08:00

Theo en Wiljanne in Papua

Bericht door webmaster »

SSB (3) - Engelse les

Posted: 15 Apr 2014 12:17 AM PDT
Stralende, onzekere en geheimzinnige uitdrukkingen op de gezichten van de kinderen van TK (Kindergarten/groep 2). De Engelse les stond vanmorgen in het teken van ‘I am special’. De kinderen mochten iets meenemen van thuis, iets wat ze leuk vinden, en stopten dat in de ‘All About Me’-plastic tas. Aan de gezichten van de kinderen te zien denk ik dat dit hun eerste ervaring was met iets dergelijks: ‘iets van thuis’ laten zien op school. Twee werelden die elkaar opeens ontmoetten. In de kring vroeg de leerkracht met behulp van Ann, de Engelse praatpop en daarmee onze nieuwe klasgenoot, aan de kinderen: “What do you have?” De één had een boek mee, de ander een potlood, maar ook een grote knuffelbeer en een DVD-speler werden tevoorschijn gehaald. Elk kind toonde zijn voorwerp in de kring en met elkaar bedachten we de Engelse naam ervan, die we dan weer met zijn allen herhaalden. Zo ontzettend leuk!

Zo’n les klinkt voor een Nederlandse (kleuter)juf of –meester hoogstwaarschijnlijk heel gewoon. We zijn nu zo’n 3 weken bezig met Engelse lessen bij de kleuters, elke dag een kwartier, en ik ontdek dat deze aanpak en didactiek hier, op SSB, nog compleet nieuw is voor zowel de leerkrachten als de kinderen. (De lessen zijn geschreven door een Amerikaanse trainer/collega hier in Wamena.) Wat er dan zo anders is?
- De kring. Gewoonlijk zitten de kinderen in rijtjes van 4 à 5 achter elkaar op de grond tijdens een dergelijke les, of achter hun tafeltje (tijdens lessen als lezen en rekenen). Met de introductie van de Engelse lessen leek het me een leuke gelegenheid een ‘kring’ uit te proberen. Het is nog wel wat wennen (veel onrustiger), maar het is ook leuk!
- Een praatpop. Hilariteit! Zoveel aandacht en respect als er in Nederland aan een (praat)pop gegeven wordt, zo hilarisch is onze Ann hier. Inmiddels wennen de kinderen al steeds meer aan hun ‘nieuwe klasgenoot’ en wordt ze niet meer in haar hoekje geduwd, maar keurig rechtop gezet op haar eigen plekje. En het werkt grandioos! Ann staat symbool voor Engels (praten), en het is ook nog eens hartstikke handig voor de leerkrachten, die natuurlijk veel sneller dan ik in de verleiding vallen om tijdens Engelse les toch een beetje Indonesisch te gebruiken... Ann kan in elk geval alléén maar Engels praten en verstaan.
- Een gesprek voeren met kinderen, in plaats van ‘na laten zeggen’. In de schoolse context is men heel erg gewend om de kinderen maar alle antwoorden gezamenlijk na te laten zeggen.

Al deze verschillen maken het enorm interessant om hier te werken; welke elementen uit het Nederlandse onderwijs geef ik door aan ‘hier’, omdat ze daadwerkelijk voor verbetering zorgen, en welke dingen laat ik zoals ze zijn, omdat dat prima past in de cultuur en context?


Wiljanne
Geniet van je herinneringen. Zoals het toen was wordt het nooit meer.
Plaats reactie